Historia Schroniska dla bezdomnych w Czarnej k/Wołomina 
Budowę budynku, w którym aktualnie mieści się Schronisko Don Orione, rozpoczęto w sierpniu 1984 roku z przeznaczeniem na punkt katechetyczny dla dzieci uczących się w szkole obok. Ciężar budowy tego budynku dźwigał na swych barkach ks. Wincenty Góralczyk FDP. Katechizację rozpoczęto w roku szkolnym 1985/86. 17.09.1989 roku poświęcenia punktu katechetycznego dokonał ks. Prowincjał Stanisław Pawlina FDP.
W 1990 roku nauczanie religii powraca do szkół, wobec czego budynek ten należy przeznaczyć na inny cel. W tym czasie był on jeszcze w stanie surowym – brak podłóg, wody, centralnego ogrzewania, sanitariatów, wielu drzwi, kanalizacji, itp. Zdecydowano by w tym miejscu urządzić schronisko dla bezdomnych mężczyzn.
12.12.1990 roku podpisano umowę między Zgromadzeniem Małe Dzieło Boskiej Opatrzności a Ośrodkiem Pomocy Społecznej Dzielnicy Warszawa – Praga Północ o zapewnieniu opieki dla osób bezdomnych z terenu tejże dzielnicy.
W dniu 31.12.1990 roku ks. Leszek Wojtyś FDP otrzymuje nominację na dyrektora Schroniska Don Orione w Czarnej k/Wołomina. Z wielkim poświęceniem i zaangażowaniem ks. Leszek stara się o materiały wykończeniowe oraz przygotowanie budynku na przyjęcie pensjonariuszy.
Dzień 26.10.1991 roku jest pamiętnym dniem Schroniska Don Orione dla bezdomnych mężczyzn. Poświęcenia dokonał ks. Prowincjał Stanisław Pawlina FDP. Pojawiają się pierwsi mieszkańcy schroniska, kolejni w listopadzie i grudniu 1991 roku. Pierwsza wigilia w Schronisku odbywa się 24.12.1991 roku – przygotowywali ją sami bezdomni (13 osób).
W ten sposób – w trudnych początkach Schronisko zaczęło działać, by nieść pomoc ludziom potrzebującym. Wraz z upływem czasu wykonuje się dalsze prace w Schronisku jak tynkowanie ścian zewnętrznych, porządkowanie terenu na zewnątrz czy też inne prace wewnątrz budynku.
Z wielkim poświęceniem ks. Leszek Wojtyś FDP pracuje dla Schroniska do 04.09.1994 roku, po nim obejmuje obowiązki ks. Mieczysław Malinowski FDP, który z wielką odpowiedzialnością podejmuje tutaj pracę. Jego główną troską jest człowiek będący w potrzebie. Organizuje on spotkania grup AA i terapię odwykową.
W lipcu 1995 roku na dwa lata przyjeżdża do pomocy br. Władysław Błaszczyk FDP.
Dużą zasługą ks. Mieczysława jest rozpoczęcie w 1996 roku budowy części mieszkalnej dla zakonników. Kosztowało go to wiele wysiłku, ale dzięki temu pracujący tu zakonnicy mają lepsze warunki mieszkaniowe, a także mogą przyjąć na nocleg przyjeżdżających innych współbraci.
Latem 1998 roku do Schroniska przyjeżdża na roczną asystenturę czyli praktykę duszpasterską kl. Mirosław Lipka FDP.
Ks. Mieczysław pracuje tu ofiarnie do lata 2002 roku, po nim urząd dyrektora Schroniska obejmuje ks. Ryszard Siadul FDP, a do pomocy przybywa neoprezbiter ks. Mirosław Lipka FDP. Z czasem dołącza do nich jeszcze ks. Andrzej Góral FDP.
Rok później ks. Mirosław przejmuje urząd dyrektora, a ks. Ryszard i ks. Andrzej przechodzą na inne placówki oriońskie. Ks. Mirosław otrzymuje do pomocy postulanta Pawła Dymińskiego, który pracuje tu do 10 lipca 2005 roku.
25 lipca 2005 roku przybywa do pracy w Schronisku br. Władysław Błaszczyk FDP, pracujący tu przed laty.
Należy stwierdzić, że ks. Mirosław – podobnie jak i jego poprzednicy – z dużym zaangażowaniem troszczy się o sprawy Schroniska i jego mieszkańców.
